این تكنیك یكی از روش های كاشت موی طبیعی می باشد. در اصل FIT روشی دیگر برای به دست آوردن مو از ناحیه اهدا کننده مو می باشد. یک ابزار پانچ مانند نوک تیز برای استخراج فولیکول های اختصاصی از پوست جمجمه مورد استفاده قرار می گیرد. در حقیقت تفاوت این روش با روش کاشت مو FUT در این مساله می باشد که در روش کاشت مو FUT یک نوار باریک مو از ناحیه دهنده پوست برداشته شده و واحد های فولیکولی به صورت میکروسکوپی از این نوار برداشته می شوند.

مزایای روش `:FIT`

امکان برداشت موهای بیشتر در جلسات متعدد و متوالی می باشد.
امکان انجام در افرادی که به دلایلی تمایل به انجام جراحی ندارند.
در صورت داشتن اسکار(جوشگاه) یا کم بودن مساحت منطقه اهدا کننده مو قابل اجرا می باشد.
امکان انجام در اشخاصی که تراکم موی اندک دارند
خونریزی بسیار کمی دارد.
نیاز به پانسمان و مراقبت اختصاصی از زخم ندارد.
اسکار(جوشگاه) باقی نخواهد ماند.

معایب روش `:FIT`

طولانی بودن زمان انجام آن
احتمال آسیب رسیدن به ناحیه زاینده ریشه مو در حین برداشت با پانچ
محدودیت تعداد برداشت در یک جلسه
کاهش زمان حیات پیوندها بر اثر طولانی بودن روند کار

مقایسه کاشت مو `FUT` با `:FIT`

در روش FIT کل موهای سر می بایست کوتاه شود. در حالی که در روش FUT فقط موهای ناحیه کاشت کوتاه می‌گردد.
در فرآیند کاشت مو FIT بازده پیوندی نسبت به روش FUT پایین تر است. این نکته به این معناست که به دلیل احتمال آسیب دیدگی پیاز موها، شما مقدار کمتری موی اهدا شده برای پیوند دریافت خواهید کرد. در حالی که در روش FUT نزدیک به 90 درصد موهای اهدا شده رشد خواهند کرد.
در روش کاشت مو FUT نیاز به بخیه زدن داریم. در حالی که در روش FIT نیازی به بخیه ندارد.
برای افرادی که علاقه مند هستند موهای کوتاهی داشته باشند، ممکن است روش FIT انتخاب بهتری باشد. آثار زخم ناشی از فرآیند کاشت مو FUT ممکن است با داشتن موهای کوتاه کمتر در معرض توجه قرار بگیرد.
مدت زمان عمل FIT نسبت به FUT طولانی تر می باشد. عمل در روش FUT این مدت 5 تا 7 ساعت و در روش FIT این مدت 7 تا 10 ساعت به طول می‌انجامد.
در روش کاشت مو FUT بیمار باید برای مراجعات بعدی اقدام نماید و پزشک می بایست آثار زخم ناشی از جراحی های قبلی بیمار را معاینه کند. البته در روش کاشت مو FIT این کار اجباری نیست.